Naar Bozar geweest

Donderdag heb ik de tentoonstelling "Brazil, Brasil" bezocht in Bozar.
Ik vond het hoog tijd om nog eens aan een culturele activiteit deel te nemen en had me dus ingeschreven bij UPV voor de rondleiding. (UPV is "uitstraling permanente vorming" van de VUB en richt allerhande lezingen en culturele activiteiten in voor iedereen.)
Europalia staat deze keer helemaal in het teken van Brazilië.
Ik dacht dat dat wel interessant kon zijn, want van Brazilië kende ik nog niet erg veel.
De tentoonstelling was wel de moeite waard, maar, helaas helaas : de gids was vreselijk. In de eerste, vrij donkere zaal, waar één kunstwerk stond, begon hij zijn lesje af te rammelen. En die spraakwaterval stopte niet meer. Hij babbelde een kwartier vooraleer we naar de tweede zaal togen. En daar bleef hij weer het zelfde herhalen. En we bleven weer zo lang staan in een zaal waar weinig te zien was. We waren als eerste binnengegaan, maar heel wat groepen haalden ons met gemak in. Ik dacht dat de tentoonstelling misschien maar klein was, en dat hij ons daarom zo lang aan het lijntje moest houden. Onze rondleiding moest normaal 1,5 uur duren. Maar na een uur hadden we nog bijna niets gezien. Ik begon me ongelooflijk te ergeren aan die man, die dan nog als stopwoord in elke zin het woord 'eigenlijk' gebruikte. En als je daar begint op te letten....
Na een uur besloot ik om alleen verder te gaan. En daar kwamen de ruime lichte zalen met modernere Braziliaanse kunstwerken. Veel mooier dan de werken uit de koloniale periode, maar deze heb ik allemaal heel wat sneller moeten bekijken.
Als ik even mijn oor te luisteren legde bij andere gidsen, vernam ik wat over de schilderijen zelf en niet alleen algemeenheden over Brazilië.
Wij, met ons groepje van acht, hadden gewoon pech dat we een slechte gids hadden.
Besluit :
In je eentje rond gaan, met ev. een audiogids, is een veel betere optie.
Nu is mijn bezoek aan bozar tegengevallen, gewoon door die ergerlijke gids.
Jammer.

Johanna Schopenhauer en Andries Cornelis Lens

Ik heb in de bib weer een heel interessant boek op de kop getikt : "Een vrouw op reis : België anno 1828 volgens Johanna Schopenhauer."
Johanna was de moeder van de beroemde filosoof, Arthur Schopenhauer.
In het begin van de negentiende eeuw was de moeder bekender dan de zoon en werd de jonge filosoof geplaagd met de vraag of hij werkelijk de zoon van zijn bekende moeder was.
Als jonge weduwe trok Johanna naar Weimar en werd ze opgenomen in de kring van Goethe. In de culturele sfeer van Weimar werd Johanna zelf literair actief.
Terwijl Johanna bekendheid genoot, probeerde haar zoon als filosoof tevergeefs naam te maken in het Berlijn dat gedomineerd werd door Hegel en zijn navolgers.
Tussen de twee schrijvende Schopenhauers kwam het tot een bitter conflict.
(Bedenking van mijzelf : zou zijn moeilijke relatie met zijn moeder niet de oorzaak zijn van zijn bepaald kleinerende uitspraken over vrouwen in zijn filosofische uiteenzettingen ? Zijn moeder was een zeer intelligente vrouw. Dus wist hij heel goed dat vrouwen niet dommer zijn dan mannen. Hij wou gewoon zijn moeder pesten, denk ik. Helaas werd zijn filosofie heel serieus genomen, en gingen zijn denkbeelden heel lang mee, als absolute waarheid...)
Johanna reisde, samen met haar dochter, o.m. door België.
Twee vrouwen alleen op reis was in die periode vrij uitzonderlijk.
Met haar status van weduwe genoot zij echter de grootste vrijheid die een vrouw in de achttiende en negentiende eeuw kon hebben.
Zij reisde per postkoets van de ene stad naar de andere.
...
En wat lees ik hier op blz. 99 ?
"Een ander altaarstuk, een Verkondiging, moet ik nog vermelden. Het is van de beroemde schilder Lens, die nu als tachtigjarige grijsaard in Brussel leeft. Hoewel hij wegens zijn hoge leeftijd penseel en palet opzij heeft moeten leggen, hangt hij nog steeds met hetzelfde enthousiasme aan de kunst, die hem vanaf zijn vroegste jeugd bezielde. Ook als auteur verwierf hij een belangrijke naam in de kunstwereld : een werk van hem over de goede smaak in de kunst wordt door kenners geprezen, en ook de even grondige als geleerde verhandeling over de kledij in de Klassieke Oudheid wordt uiterst voortreffelijk gevonden."
Andries Cornelis Lens ?
Zou dat familie zijn ?
Ik heb even gegoogled en er blijkt een uitgebreide wikipedia-pagina te bestaan over deze Lens.
En blijkbaar moet er een werk van hem hangen, hier in de Hanswijkbasiliek te Mechelen. Wat een mens allemaal verneemt.
Ik zal daar toch eens een kijkje moeten gaan nemen.