Wij, Belgen, kregen een mooi sinterklaasgeschenk : een regering.
Eindelijk een regering ! Hoera.
Wat een opluchting.
Zelfs in de buitenlandse pers was het groot nieuws.
België heeft nu een 'gay prime minister'.
Een buitenlandse krant schreef over Di Rupo : "Hij houdt zijn privéleven privé, in een land waar zijn geaardheid weinig ophef veroorzaakt."
En dat is waar.
Wat kan het ons, Belgen, schelen dat onze premier homo is ?
...
Eigenlijk zijn de conservatieve, katholieke en rechtse Vlamingen in die dingen toch wel behoorlijk progressief, bedenk ik nu.
In veel landen zou het absoluut niet kunnen : een homofiele premier.
En hier kraait er geen haan naar. We hebben wel andere dingen aan ons hoofd.
Elio is bij de Vlamingen vrij populair.
Hij doet heel erg zijn best om Nederlands te spreken.
Maar hij vindt het een ongelooflijk moeilijke taal. Hij is nochtans een zeer intelligent iemand, chemicus van opleiding. Dat is niet niks.
Maar niet iedereen heeft een talenknobbel natuurlijk.
Vlamingen die om zijn Nederlands lachen, moeten bedenken dat het Frans van sommige Vlaamse ministers ook niet je dat is.
...
Haha.
Filip De Winter twitterde ooit : "Di Rupo premier ? No way ! Dan verhuis ik naar Namibië !"
Daaag, Filip. Belofte maakt schuld.
