Het blijft moeilijk.
Elke dag opnieuw word ik ermee geconfronteerd. Mensen zeggen iets, maar bedoelen iets anders. Er wordt zo veel verkeerd begrepen.
In een gewoon gesprek kan je je nog een beetje richten op de klankkleur en de mimiek van de spreker. Bij de schriftelijke taal heb je alleen de tekst ; en die staat daar, zwart op wit. Vandaar dat mails zo makkelijk wrevel veroorzaken.
Je ziet de mimiek niet, je hoort geen stem, je ziet alleen maar die tekst.
Dus moet je in mails nog veel meer op eieren lopen dan in het echte leven.
Mensen zijn zo snel beledigd.
Het draait allemaal om sociologie.
Hoe ga je met mensen om ? Hoe verplaats je je in je medemens ?
Het is een levenslange zoektocht.
Ikzelf dacht dat ik, als vijftiger, al aardig wat bijgeleerd had inzake mensenkennis. Maar toch moet ik soms nog vaststellen dat ik iets of iemand totaal verkeerd heb ingeschat.
Het blijft hoe dan ook aartsmoeilijk...
Vooral omdat, in onze dolgedraaide wereld, de meeste mensen geen tijd en (vooral) geen zin hebben om zich te verdiepen in sociologie of in de psychologie van andere mensen.
Zij vinden het allemaal te vermoeiend.
Sociale contacten zijn wel aangenaam, en iedereen heeft er behoefte aan. Maar als het allemaal zo ingewikkeld is, denk je soms dat het makkelijker is om gewoon zo weinig mogelijk sociaal contact te hebben.
Vandaar dat ik echte éénzaten heel goed begrijp. "Pfff, wat een gedoe. Laat het al maar zo. Het enige wat ik vraag is om met rust gelaten te worden. Ik laat zelf toch ook iedereen met rust."
Maar natuurlijk zit een mens zo niet in elkaar. De homo sapiens is nu eenmaal een sociaal wezen, een kuddedier. Het komt er op aan het juiste evenwicht te vinden. De ene dag lukt dat al wat beter dan de andere.
Heel veel mensen beperken zich tot oppervlakkige sociale contacten, wegens gebrek aan vertrouwen in hun medemens ; wegens te vaak gekwetst.
Mijn jeugdidool, Boudewijn De Groot, zong het al : "... omdat ik nu wel weet : je kunt op niemand bouwen ; je kunt geen mens vertrouwen. Dus droom ik maar. Dus droom ik maar. En vergeet."
